Η δημοσιοποίηση των στοιχείων του κατηγορούμενου για την σοκαριστική δολοφονία της Αμερικανίδας βιολόγου Σούζαν Ίτον στην Κρήτη έχει στόχο την προστασία του κοινωνικού συνόλου και την ανάγκη διερεύνησης ενδεχόμενης συμμετοχής του δράστη σε άλλες αξιόποινες πράξεις.
Οι αρχές προσπαθώντας να διερευνήσουν ένα τόσο ειδεχθές έγκλημα με βιασμό και ανθρωποκτονία, οφείλουν να εξετάσουν κάθε ενδεχόμενο προηγούμενης δράσης του κατηγορουμένου. Στην προσπάθεια τους αυτή επιχειρούν να ενημερώσουν την κοινωνία ώστε κάποιος που θα μπορούσε να φωτίσει άλλες δράσεις του 27χρονου , να δώσει στοιχεία. Στόχος η προστασία του κοινωνικού συνόλου, όπως άλλωστε αναφέρεται σε όλες τις αντίστοιχες εισαγγελικές διατάξεις. Η δημοσιοποίηση ωστόσο έχει και..παράπλευρες απώλειες προερχόμενες ίσως από ένα ήδη “βεβαρυμένο περιβάλλον” από συμπεριφορές του δράστη.
Όπως και δεκάδες άλλες περιπτώσεις όπου δημοσιοποιούνται στοιχεία κατηγορουμένων ο 27χρονος, έχει δύο ανήλικα παιδιά. Ίσως πολλοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως τα παιδάκια αυτά, με την δημοσιοποίηση φωτογραφιών του πατέρα τους, τίθενται εκτός “κοινωνικού συνόλου” και παραδίδονται απροστάτευτα σε ένα χώρο ντροπής και στιγματισμού. Τα δύο παιδιά είναι εκτεθειμένα στην πλέον σκληρή πραγματικότητα.
Αφανή θύματα
Η αδυσώπητη πράξη του κατηγορούμενου σε βάρος της 60χρονης γυναίκας, δυστυχώς έχει και “αφανή θύματα” που στέκονται αρκετά πιο πίσω από τους αγαπημένους ανθρώπους της Σούζαν Ίτον που θρηνούν την απώλεια μίας τόσο παθιασμένης με την ίδια ζωή γυναίκας. Είναι κι αυτά όμως εκεί στην τελευταία και πιο σκοτεινή σειρά των θυμάτων του κατηγορούμενου.
Τα μη ορατά θύματα του 27χρονου , όπως και κάθε δράστη τόσο ακραίων πράξεων που προξενούν κοινωνική κατακραυγή, είναι η οικογένεια του και κυρίως τα ανήλικα παιδιά του. Με την δημοσιοποίηση των στοιχείων του πατέρα τους αυτά τα παιδιά καλούνται κυριολεκτικά στο επόμενο δευτερόλεπτο από την σχετική ανάρτηση, να πέσουν σε πολύ βαθιά και ιδιαιτέρως άγρια νερά. Τα θέματα είναι τεράστια και το συναισθηματικό φορτίο εξουθενωτικό αφού τίθενται για αυτά ,περίπλοκα ζητήματα όπως η συνειδητοποίηση μίας σκληρής κατάστασης με πατέρα “εγκληματία”, δράστη μίας αποτρόπαιης και κοινωνικά κατακριτέας πράξης . Αυτές οι παράμετροι είναι ούτως ή άλλως δύσκολα διαχειρίσιμες για έναν ενήλικα , πόσο μάλλον για ένα παιδάκι που με μία φωτογραφία του πατέρα του στα δελτία ειδήσεων , θρυμματίζεται απότομα η κανονικότητα του, όποια κι αν ήταν αυτή, και εισέρχεται σε μία γκρίζα ζώνη ,όπου ο κοινωνικός στιγματισμός και η απομόνωση ενδέχεται να διαστρεβλώσουν καθοριστικά τα όρια της προσωπικής τους αυτονομίας από την “οικογενειακή ευθύνη” .
Η δημοσιοποίηση στοιχείων κατηγορουμένων , ειδικά για ειδεχθή σεξουαλικά εγκλήματα , είναι σαφώς αναγκαία για τις Αρχές καθώς η δράση τέτοιων εγκληματιών δεν εκδηλώνεται άπαξ.
Ωστόσο , όπως προτείνεται από μεγάλο κομμάτι της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, θα μπορούσε με το κατάλληλο νομικό πλαίσιο ,να γίνει μία καλύτερη διαχείριση ανάλογων περιπτώσεων ,που θα περιελάμβανε και την προστασία και του κοινωνικού συνόλου και των οικογενειών και κυρίως, σε όσες περιπτώσεις υπάρχουν, των ανήλικων παιδιών των δραστών.
Αυτό που προτείνεται και συζητείται είναι η δημιουργία βάσεων δεδομένων από τις Αστυνομικές Αρχές στις οποίες θα μπορούν να εισέρχονται με την χρήση ειδικών κωδικών που θα τους δίνονται ,όσοι πολίτες έχουν άμεσο ενδιαφέρον είτε ως θύματα , είτε ως γονείς σε περιπτώσεις σεξουαλικών αδικημάτων που υποψιάζονται πράξεις σε βάρος των παιδιών τους.
Μία τέτοια διαχείριση θα μπορούσε να βοηθήσει σε αρκετές περιπτώσεις τόσο για την διακριτικότητα απέναντι στην πλευρά των θυμάτων όσο και στα “αθέατα θύματα” αυτού του τύπου δραστών.
